İlk zeytin ağaçları, günümüzde Türkiye ve Suriye'nin bulunduğu bölgede yetişmeye başladı. Zeytin ağaçları, MÖ 4. bin yılda Anadolu'ya, oradan da Akdeniz'in diğer bölgelerine doğru yayılmaya devam etti.
Zeytinyağı o dönemde beslenme, cilt bakımı ve ilaç olarak çeşitli amaçlarla kullanıldı. Antik Mısırlılar, zeytinyağını kozmetik ürünlerde ve mum yapımında yer aldı. Yunanlar ve Romalılar ise zeytinyağını mutfakta, ibadetlerde, masaj yağı olarak ve cilt bakımında tercih ettiler.
Antik Yunan ve Roma dönemlerinde zeytinyağı, önemli ticari ürün haline geldi. O dönemde, zeytinyağı üretimi ve ticareti için özel presler ve zeytinyağı ambarları inşa edildi. Zeytinyağı, değerli bir ticaret malıydı ve Roma İmparatorluğu'nun farklı bölgelerine ihraç ediliyordu.
Orta Çağ döneminde zeytinyağı üretimi ve ticareti, İspanya ve İtalya'da önem kazandı. Araplar, zeytinyağı üretim tekniklerini geliştirdiler ve Akdeniz bölgesindeki zeytinyağı üretimini büyük ölçüde etkilediler.
Zeytinyağı, Rönesans döneminde Avrupa'da da popüler hale geldi. İtalyan ve İspanyol kaşifler, yeni keşfedilen topraklarda zeytin ağaçları yetiştirmeye başladılar ve zeytinyağı üretimini yaydılar.
Günümüzde İspanya, İtalya, Yunanistan, Türkiye, Tunus ve Suriye gibi ülkeler, zeytinyağı üretiminde önde gelen ülkelerdir. Zeytinyağı, Akdeniz mutfağının temel bir bileşeni olarak kabul edilir ve dünya genelinde büyük bir tüketici kitlesine sahiptir.
Zeytinyağı, sağlık yararları ve lezzeti nedeniyle dünya genelinde tercih edilen bitkisel yağdır. Ayrıca sürdürülebilir tarım uygulamaları ve doğal kaynak koruması açısından da önemli rol oynar.
